Amberboom ‘sweetgummi’ is wonderschoon

0
442

In Centraal- en Oost-Amerika en Mexico is de amberboom (Liquidambar styraciflua) inheems. Het is bepaald geen boom waar je op kunt wachten om hem volwassen te zien; het is een uiterst trage groeier. Na tien jaar mag je blij zijn als de boom zes meter hoog is en moet je nog eens tien jaar wachten eer een hoogte van tien meter is bereikt.

Je moet bij de amberboom er ook maar niet naar verlangen om hem in je eigen tuin volwassen te zien worden. In een arboretum of botanische tuin staat wel eens een volwassen exemplaar.

Oervader van kauwgom?

In Amerika wordt de amberboom gezien als de oervader van kauwgom. Vandaar dat de bijnaam van amberboom ‘sweetgummi’ is. Met name het blad is sterk aromatisch. Bij wrijven ruikt het meer naar boenwas dan dat het associaties wekt met een heerlijk frisse kauwgom. Onder ons gezegd en gezwegen: vertrouw er maar niet op dat de amberboom aan de wieg heeft gestaan van dat kauwspul. Wel is het zo, dat de bladeren bij warm weer een gomhars afscheiden – styrax of storax – genoemd. Deze gomhars was in het verleden bestanddeel van de betere schoencrème. Neem de proef op de som: wrijf het blad over het leer van uw schoenen. Laat het even intrekken en drogen. Wrijf de schoenen met een doek op, ze zullen glimmen dat het een lust is. Bovendien zijn ze voorlopig waterafstotend. Sinds de oudheid staat Liquidambar orientalis bekend als ‘vloeibare amber’.

Herfstkleur is vermaard

De amberboom staat bekend om het mooi gevormde blad, dat veel op dat van een esdoorn (Acer) lijkt.

Het blad is dieper ingesneden dan dat van een esdoorn en staat op een heel lange steel. De randen van het blad zijn gezaagd. Het allermooiste is de herfstkleur: fel goudgeel of dieprood tot purperrood. Daaraan ontleent amberboom in de eerste plaats z’n bekendheid. Zeker, de boom bloeit in mei, maar de bloemen zijn onaanzienlijk. De vruchten (aan een volwassen boom) zijn bijzonder fraai. Ze hangen in lange slierten en bungelen dan in de wind. De amberboom behoort tot de familie van de toverhazelaarfamilie (Hamamelidaceae). Op oudere leeftijd is het takkengestel schilderachtig. Het heeft een grillige vorm, de bast van takken en stam is dan bezet met ‘gevleugelde’ kurklijsten. Dit vormt in de tweede plaats de kwaliteit van amberboom.

Grond

De amberboom groeit op vrijwel alle grondoorten. Het beste resultaat krijg je op pH-neutrale grond (pH 5), maar ook op sterk basische grond (kalkrijk) groeit hij goed. Plant de boom als hij twee of drie jaar oud is. Verplanten wordt door de boom slecht verdragen. Wortelsnoei wordt helemaal slecht verdragen.

Snoeien

De amberboom neigt ertoe om een dubbele harttak te vormen. Verwijder zo’n harttak zo snel mogelijk, anders is de boom op latere leeftijd misvormd. Snoei de boom in rusttoestand: einde herfst tot begin van het voorjaar. Dood hout moet in de zomer worden verwijderd. Snoei alleen die takken die om wat voor reden ook in de weg zitten.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here