Het geslacht Silene (lijmkruid) telt meer dan tien soorten, die vooral in Europa voorkomen. In totaal zijn er van dit omvangrijke geslacht meer dan 500 soorten over de wereld verspreid. Daaronder is een aantal geschikt voor de tuin. Binnen het geslacht zijn er eenjarigen, tweejarigen en overblijvende, bladverliezende en bladhoudende planten.
 |
| Een van de lijmkruidsoorten groeit van nature in los gesteente in berggebieden |
|---|
Het geslacht behoort tot de Caryophyllaceae. De naam lijmkruid heeft de plant te danken aan het feit dat sommige soorten een kleverige substantie afscheiden.
In berggebied met los steenslag en op hoog gelegen weiden is Silene acaulis van nature te vinden. Naarmate de grond meer kalk bevat, groeit dit stengelloze lijmkruid gedrongener en vormt bolvormige pollen. In blauwgrasland en op zuurdere grond groeit de plant weelderiger, maakt langere stengels en de bloemen zijn dan kleiner. Stengelloos lijmkruid kan tot op een hoogte van ruim 3600 meter groeien, maar zelden lager dan 1500 meter. In zulke bizarre omstandigheden moet de plant bestand zijn tegen vaak extreme droogte en barre koude. Om die reden is de plant in alles kleiner: korte stengels met kleine bladen en forse bloemen. Hoe hoger de plant in berggebieden groeit, des te eerder staat hij in bloei.
 |
| Silene acaulis bloeit met dieproze bloemen |
|---|
In korte tijd moet de plant dan bloemen en vruchten ontwikkelen.
Stengelloos lijmkruid is in de Alpengebieden en de Pyreneeën een beschermde plant. De plant groeit met bijna lijnvormig blad. De bloemen zijn alleenstaand en staan op een korte steel, waardoor ze nauwelijks boven het blad uitkomen. De kelk bestaat uit vijf omgekeerd eivormige kroonbladen met daarover elk tien strepen. Pollen zijn tweeslachtig of eenslachtig. Zaden worden door regenwater en vogels verspreid. Door hevige regenbuien spoelen delen van de plant met het water mee. Ze wortelen daarna opnieuw op een geschikte plaats.
Van het lijmkruid komen in berggebieden veel soorten voor,
 |
| De chemische eigenschappen van de bodem bepalen de grootte van de bloem |
|---|
onder andere steenlijmkruid (Silene rupestris), rood lijmkruid Silene dioica), wit lijmkruid (Silene alba), duivenkroplijmkruid (Silene vulgaris) en Silene nutans. Zeelijmkruid (Silene maritima) komt voor bij bergmeren en langs de kust.
Voor de tuin is er een variëteit van zeelijmkruid van betekenis, namelijk Silene maritima ‘Weisskehlchen’. Deze plant bloeit met zuiver witte bloemen in de maanden augustus en september en wordt tot circa vijftien centimeter hoog. Silene schafta bloeit met diep karmijnroze bloemen in dezelfde maanden en wordt tot maar tien centimeter hoog en is bijvoorbeeld in een rotstuin te gebruiken.
