Bloemen met een warmgele tint: ze stralen als de zon zelf. Het roept de herinneringen aan het fraaie landschap van de Canarische Eilanden weer op. Daarvandaan komt Isoplexis. Wie wat moeite heeft gedaan om uit de luie stoel van z’n hotel te komen om eens een tochtje door de heuvels en bergen te maken, heeft daar ongetwijfeld de voor ons onbekende struik zien bloeien.
 |
| Isoplexis canariensis bloeit constant met veel pluimen tegelijk |
|---|
De struik wordt bij ons meestal niet hoger dan 1 meter. Als kuipplant voor het terras of balkon maak je er mooie sier mee. Isoplexis bloeit lang: van november tot juni. Het hoogtepunt van de bloei is aan het begin van de zomer. De struik moet binnen overwinteren.
Isoplexis canariensis heet de struik voluit. De struik behoort tot de familie van de helmkruidachtigen (Scrophulariaceae). In laurierbossen (die tot de hardloofbossen – Durisilvae – behoren) en boomheidevegetaties komt deze struik op de Canarische eilanden voor tot op een hoogte van duizend meter. Daar wordt de struik zeker twee meter hoog. Zowel in de volle zon als in de halfschaduw is Isoplexis goed te houden. De bladeren zijn tot tien centimeter lang en grof gezaagd. De bladeren staan met een zekere regelmaat in kransen rondom de stengel. De struik is groenblijvend.
De struik verlangt een humusrijke grond en een constante, gelijkmatige vochtigheid van de grond. In de zomer kan de struik dag en nacht buiten worden gelaten. Geef niet te veel water ineens, maar telkens een beetje. Eens per veertien dagen mag worden bijgemest met vloeibare plantenmest of gebruik een tablet met langzaam vrijkomende meststoffen zoals Oscomote.
Isoplexis is zeer gevoelig voor vorst. De struik moet uiterlijk eind september worden binnengehaald. In augustus – september kan worden verpot. De bloei verloopt van onderen naar boven langs de bloemstengel. De trechtervormige bloemen zijn tot vijf centimeter groot. Uitgebloeide bloemen worden boven een bladkrans uitgeknipt.
