Blauwe regen is de verzamelnaam voor een aantal soorten van Wisteria. Gouden regen is wel familie van de blauwe regen en de bloemen lijken er ook wel op, maar behoort tot een ander geslacht. Wisteria behoort tot de familie van de Papilionaceae of vlinderbloemigen.
 |
| Wisteria heeft als steun een stevige constructie nodig |
|---|
De hoofdbloei valt in mei.
Van Wisteria zijn floribunda en sinensis de belangrijkste soorten. Hoe raar het ook klinkt: van blauwe regen zijn er witte, blauwe en violetroze variëteiten. Goede soorten zijn onder meer Wisteria floribunda ‘Alba’, die wit bloeit, Wisteria floribunda ‘Rosea’ met licht lilaroze bloemen en Wisteria floribunda ‘Macrobotrys’ met de langste bloemtros van alle soorten en een violetblauwe bloei.
Ik ben meer gecharmeerd van Wisteria sinensis, die welriekende, bijna naar viooltjes ruikende bloemen heeft. Ook deze soort bloeit met blauwviolette bloemen. Overigens bestaat er van die heerlijk geurende sinensis een witte variëteit: ‘Alba’.
De plant is niet zelfhechtend. Wisteria moet worden geleid; aan/langs muren of over een pergola. Een stevig geconstrueerde pergola is nodig. Een volgroeide blauwe regen vertegenwoordigt een behoorlijk gewicht. Wordt de blauwe regen langs een muur geleid, dan zijn flinke haken nodig om de aanbinders eraan vast te maken. Blauwe regen in wat voor kleur ook is een mooie en goede bedekker voor een carport of een rozenboog bij de ingang van de tuin.
 |
| Een berceau gevormd door gouden regen |
|---|
‘Loofgangen’ of ‘berceaux’ zijn ook vaak gevormd met behulp van blauwe regen. Het is een fantastische ervaring om door zo’n bloeiende loofgang te lopen. Blauwe regen doet, wanneer de bloemtrossen in groten getale aan de ranken hangen, sterk denken aan een kas waarin hangende druiventrossen het beeld bepalen. Op de afbeelding hiernaast is de loofgang gevormd uit gouden regen. Gouden regen behoort tot het geslacht Laburnum, maar is ook familie van Wisteria.
Snoeien bevordert bloei
Wisteria is geen moeilijke plant. Een lichte, humusrijke grond die voldoende vochtig is, zorgt voor een flinke groei en bloei. Wisteria houdt van zon en anders wordt die wel opgezocht. Alleen de bladeren van Wisteria zijn al de moeite waard om te zien. Wisteria’s leven lang en hebben zelden verjongingssnoei nodig. Is dat na vele jaren wel nodig, dan duurt het jaren voordat er weer bloemen verschijnen. Oppassen dus.
Na de aanschaf en het planten moet blauwe regen worden ‘opgeleid’. In zomer en winter kan de leiplant worden gesnoeid. Direct na het planten moet de hoofdgesteltak worden ingenomen. Knip de ‘kop’ terug tot zo’n 80 – 90 cm boven de basis. Cultuurvarëteiten (cv’s) worden geënt; knip dus nooit onder de entplaats, anders wordt het nooit meer wat. Knip alle zijscheuten die horizontaal uit de gesteltak groeien, in tot op één oog.
 |
| Dikke bloemtrossen typeren de bloei van blauwe regen |
|---|
In het tweede levensjaar wordt de plant in de winter gesnoeid: de hoofdgesteltak wordt opnieuw ingesnoeid, maar laat 40 – 50 cm van de jonge topscheut boven het gedeelte van het vorige jaar staan. Alle zijscheuten worden gesnoeid tot op drie ogen, behalve die van de onderste zijscheuten. Deze mogen 30 – 40 cm lang blijven en worden horizontaal uitgebogen en aangebonden. In de volgende jaren worden alle zijscheuten wel gesnoeid en de lengte ervan teruggebracht tot 40 – 50 cm ten opzichte van de hoofdgesteltak. Elk volgend jaar worden de zijscheuten uitgebogen en aangebonden. Is de plant eenmaal op hoogte en breedte, dan wordt de snoei aangepast aan het beheersen van de vorm en de productie van (meer) bloemen. Blauwe regen wordt maximaal 10 meter hoog.
Bloei te bevorderen
Knip de zijscheuten af op 2 – 3 knoppen vanaf de hoofdgesteltak. De aanleg van bloemsporen wordt hierdoor opgewekt. Let op: bladknoppen van de blauwe regen zijn lang en spits; bloemknoppen zijn dik en bolrond. ’t Kan haast niet missen: dit onderscheid is duidelijk te zien.
Een juiste snoei (elk jaar) en wat zon (ook elk jaar graag) is het enige waar de blauwe regen op is gesteld.
