Siergrassen zijn in de mode. Er zijn bijzonder opdringerige soorten onder, die voordat je het in de gaten hebt de hele tuin in bezit proberen te nemen. Andere zijn goed in bedwang te houden of breiden zich maar langzaam uit. Veldbies (Luzula) behoort tot de laatste groep.
 |
| Luzula sylvatica bloeit met veel bloemige pluimen |
|---|
De plant groeit zowel in de diepste schaduw als op licht zonnige plaatsen.
Veldbies heeft als wilde plant een groot verspreidingsgebied: in grote delen van Europa en zelfs in de mediterrane gebieden komt de plant voor op vochtige plaatsen in bossen. Daar waar de grond lichtzuur is, kan de bodem er volledig mee zijn bedekt. In Zuid-Limburg groeit veldbies van nature in o.a. het Savelsbos. Permanente schaduw en een vochtige standplaats lijken belangrijke voorwaarden voor de groei, maar zelfs op minder zure plaatsen en vrij droge gronden is de groei nog goed te noemen. Plant veldbies niet als eenling. Een grote groep is veel aantrekkelijker.
Drie soorten
Luzula behoort tot de familie van de rusachtigen (Juncaceae). Het is een groenblijvende plant. De bladeren zijn lang lijnvormig. De randen zijn gesierd met lange, witte haren. Langs de achterzijde van de hoofdnerf zitten zaagvormige tandjes, die een lichte irritatie van de huid kunnen veroorzaken. De pluimvormige bloeiwijze wordt voor onaanzienlijk gehouden, maar is dat naar mijn mening zeker niet.
Combinaties
Luzula is te gebruiken in een grote groep, zelfs onder eiken is het een goede bodembedekker.
 |
| Luzula is groenblijvend |
|---|
In modern vormgegeven tuinen worden wel brede banden met een zelfde soort planten als slingers naast elkaar toegepast. Combineer in dat geval Luzula eens met bijvoorbeeld Stipa gigantea, Stipa brachytricha, Alopecurus pratensis (vossenstaart), Eremurus (naald van Cleopatra), Eschscholzia (slaapmutsje) of Sedum.
Verzorging
Luzula heeft weinig verzorging nodig. Vroeg in het voorjaar wordt afgevallen blad van bomen of struiken van de planten verwijderd. Afgevallen blad heeft een ongunstige invloed op de bladkleur van veldbies. Het krijgt er bruine plekken door. Groeit veldbies te breed uit naar uw zin, scheur de planten in dat geval dan in het najaar of voorjaar en plant de ’toeven’ opnieuw uit. Bij uitgroeien van de plant is de kans aanwezig dat het hart van de moederplant bruin wordt: verjonging van de plant verloopt concentrisch ten opzichte van de moederplant. De bruine bladeren kunnen eruit worden getrokken. In het hart groeien dan weer nieuwe bladeren.
Goed gecultiveerde soorten
| Botanische naam | Bijzonderheden | Bloeitijd | Hoogte (cm) |
|---|---|---|---|
| Luzula x borreri ‘Botany Bay’ | met brede bladeren. Perkamentkleurig. | juli – augustus | 20 |
| Luzula nivea | met sierlijk smal blad. Voor in de schaduw en zon. Na de bloei met mooie roodbruine zaden. | juli – augustus | 45 – 60 |
| Luzula sylvatica ‘Marginata’ | bladeren met witte haren afgezoomd. Bodembedekkend. | maart – april | 30 – 45 |
