Engelwortel is inheems in het noordelijk deel van Europa. Het is een volstrekt winterharde plant, die in principe tweejarig is. Met wat geluk zaait de plant zich spontaan uit. In veel delen van de wereld is de plant verwilderd. In Syrië is de engelwortel echt inheems. Er bestaan drie soorten engelwortel. Ze zijn met hun reuze grote schermen een opvallende verschijning in de tuin.
Vroeger werd de engelwortel in verband gebracht met engelen. Naar met name de aartsengel Michaël zou de plant zijn vernoemd. Naar men ook aannam bloeit de engelwortel rond acht mei en dat is precies de verjaardag van deze aartsengel. Kwade geesten zouden met engelwortel kunnen worden bezworen en of dat nog niet genoeg is, zou een aftreksel van engelwortel ook helpen tegen koliek, verslijming van longen en keel, tegen maagzwakte. Hoe het ook zij, de engelwortel bloeit op z’n vroegst eind mei tot in oktober.
 |
| Angelica gigas bloeit met bordeauxrode, bolvormige schermen |
|---|
Blad en stengels zijn heerlijke smaakmakers in tal van recepten.
De engelwortel behoort tot de schermbloemigen (Umbelliferae). De soort Angelica gigas is een waardevolle solitair; als rustpunt te gebruiken bij andere roestrode en bruin bloeiende planten en pimpernel (Sanquisorba officinalis), duizendknoop (Persicaria amplexicaulis) of Veronicastrum virginicum. De plant bloeit van mei tot en met juli paarsbruin. Laat de bloeiwijze na de bloei staan, ze zijn buitengewoon decoratief. Bovendien is het belangrijk, dat ze zich kunnen uitzaaien. De plant bereikt op goede grond een hoogte van honderdveertig centimeter.
 |
| Angelica sylvestris ‘Vicar’s Mead’ bloeit met roze schermen |
|---|
De engelwortel groeit op alle gronden.
Angelica sylvestris ‘Vicar’s Mead’ is een veel gekweekte engelwortel. Bloei van juli tot en met augustus. De bloemschermen zijn lichtroze met daartussen veelal donkerder gekleurde schermen. Blad en stengels zijn purperrood. Zowel als solitair en als groep steekt deze engelwortel goed af bij siergrassen, ruit (Thalictrum) en het lichtgroene blad van wederik (Lysimachia clethroides). De plant wordt een honderdveertig centimeter hoog. De plant zaait zichzelf met wisselend succes uit.
 |
| Angelica archangelica bloeit met bleekgroene schermen |
|---|
Soms komt er niets meer terug.
De grote engelwortel (Angelica archangelica) bloeit in mei tot en met juli met haast lichtgevende bleekgeelgroene schermen. De plant is algemeen in gebruik in kruidentuinen. Pas in het tweede jaar verschijnen bloemen. Plant deze engelwortel op een vochtige, zonnige of half beschaduwde plaats. Gebruik in de grond veel humus. De vlezige stengeldelen worden geconfijt en in gebak en likeur verwerkt. Fijngehakt blad is uitermate geschikt om er vis in te stoven (court bouillon). In gin en absint wordt olie uit de zaden gebruikt om de smaak te versterken. Ook deze plant is kan in een border als solitair worden gebruikt. De bloeikleur is zo ingetogen dat deze prima werkt in een veelkleurige border om een rustpunt te vormen. De plant wordt honderdtachtig centimeter hoog.
