Wonderlijke namen krijgen planten soms toch. Bij nadere beschouwing kun je in de bloemetjes van dit broertje van het lucifersplantje inderdaad de kop van een vleermuis herkennen. Maar wie fantasie
 |
| Lastig te vinden |
|---|
genoeg heeft, ziet er nog veel meer in. De bloemetjes lijken wel een soort Rohrschachtest. Door hun wonderlijke vorm en kleur worden ook de namen zonsondergangplant en zwartoogbloem gebruikt.
Het plantje is lastig te vinden in het assortiment van tuincentra en eigenlijk slechts via een gespecialiseerde kweker te krijgen. Jammer en ook wel een beetje wonderlijk, want Cuphea cyanea is eigenlijk een veel sterkere plant dan de lucifersplant. Hij heeft in onze streken ook wel eens een gewone winter, waarin we de schaatsen uit het vet haalden, overleefd. Gewoon als een wortelstokje in de aarde en ook als een her en der uitgezaaid zaadje. Nu heeft de plant van dergelijke kou wel last en duurt het heel lang, voordat hij begint te groeien. Maar eind juni staat de plant weer voorzichtig in bloei en blijft dan doorbloeien tot de herfststormen de plant aan stukken blazen of als de eerste nachtvorst er overheen gaat. Het is wel zinnig de plant als een eenjarige te beschouwen en in de loop van de zomer zaadjes te winnen. Die kunnen in februari binnen worden uitgezaaid. Op die manier heb je in ieder geval het volgende jaar weer van deze leuke planten.
De zaadjes zitten verstopt in de verwelkende bloemen. Die barsten na enige tijd open en er komen dan twee of vier groene, kleverige zaadjes uit. Het is op
 |
| Pastelkleuren |
|---|
zichzelf ook weer bijzonder, dat de bloemen goed lijken te blijven tot het zaad rijp is.
De kleuren van de vleermuiskoplucifersplant zijn erg pastel en een heel bed ervan doet ronduit weeïg aan. Maar als een aparte toon tussen andere planten is het beslist een leuke. Eigenlijk moet hij op ooghoogte hangen, zodat je niet door de knieën hoeft om de grappige bloemen te bekijken.
Het is beslist geen veeleisende plant. De ervaring is, dat hij goed groeit in kleiige zandgrond, in gewone tuinaarde en in bijna pure tuinturf. Dat zegt genoeg. Verder kan hij beter dan z’n bekendere broertje tegen droogte. Dat is op zich wonderlijk, want de échte lucifersplant heeft stevige, ietwat leerachtige bladeren. Cuphea cyanea heeft wat zachtere, iets behaarde blaadjes, die daarom een stuk kwetsbaarder aan doen en ook heel dramatisch slap kunnen hangen als er een keer echt water te kort is. Maar een goed uur na een goede watergift staan ze weer stevig overeind. De plant komt tenslotte uit droge bossen in Mexico en Midden-Amerika en is dus wel wat gewend. Te veel water is schadelijker. Cuphea cyanea heeft geen talent voor moerasplant en in een doorlopend natte omgeving kwijnt hij weg. [ Peter Mudde ]
