Het alfabet houdt op bij z. In veel boeken over vaste planten vind je helemaal niets meer onder deze letter, hoewel… het aantal planten beginnend met een z is groeiend:
 |
| Zauschneria californica is inheems in het zuidwesten van de Verenigde Staten |
|---|
Zantedeschia, Zephyranthes, Zinnia. Botanische namen, dat wel. Nederlandse namen met een z zijn er genoeg: zandblauwtje, zandanjer, zegge, zomerspar en zonnebloem. Om er maar eens een paar te noemen. Zauschneria zal je niet zo gauw tegenkomen en al helemaal niet in levende lijve. Het is een weinig gekweekte vaste plant. Je moet een goede kwekerij bezoeken, wil je kunnen kennismaken met deze fraai bloeiende vaste plant.
‘Heb je Zauschneria al zien bloeien?’ riep de kwekerijbaas vanuit z’n versleten leunstoel met de nadruk vooral op ‘saus’ en neer’ia. ‘Ze zijn dit jaar wel heel erg aan de bloei, moet je eens proberen’. Ik wist niet eens van het bestaan van de plant, laat staan hoe die er dan wel uitziet. ‘Hoeveel kosten ze?’ vroeg ik. ‘Voor jou twee knaken’ en hij spuwde het genoegen over de winst met een dun straaltje tabakssap de oneindige ruimte in. Ze stonden wat achteraf op de kwekerij, omdat er kennelijk toch weinig interesse voor was. Toch maar eens meenemen, tenslotte is alles onder de z sowieso zeldzaam.
Zo op het eerste gezicht deed de bloeivorm mij denken aan de Fuchsia.
 |
| Zauschneria bloeit met een trechtervormige, naar boven toe versmalde bloemkroon |
|---|
Zouden ze wel genoeg winterhard zijn, bedacht ik mij. ‘Ja, ze zijn voldoende doorgekweekt’, ‘ze komen uit Californië’ en ‘je kan ze gerust meenemen’, sprak de man. De variëteitsnaam ‘Western Hill’s’ was nog maar moeilijk te lezen op het verbleekte etiket. Californische fuchsia’s, dat zijn het.
Verzorging
Van Zauschneria is vrijwel alles zacht behaard: blad, stengels en zelfs de bloem. Alleen aan de basis zijn de stengels verhout en nauwelijks van haren voorzien. Behalve de typerende bloem doet er niet zoveel denken aan een gewone fuchsia. Aan de gewone fuchsia lijkt alles te zijn overdekt met een laagje was; blad en bloem glimmen duidelijk.
De Californische fuchsia moet op een humusrijke grond worden geplant, in de volle zon. Overtollige neerslag moet snel kunnen worden afgevoerd. Plantafstand: dertig centimeter. De plant wordt dertig tot zestig centimeter hoog. Bladeren staan verspreid langs de stengel(s), ze zijn lancet-lijnvormig van vorm. Soms is het blad licht getand, maar meestal gaafrandig. Bloemen zijn bij hun ontwikkeling eerst groen, worden langer en verkleuren naar felrood. Ze worden acht tot tien centimeter lang. De meeldraden zijn geel en minder lang dan de één tot twee oranjerode stampers. Hoofdbloei in de periode juli tot en met september. In het najaar, als de vorming van bloemknoppen stagneert, kunnen de stengels op enkele centimeters boven de grond worden afgeknipt. In het volgende voorjaar lopen ze echt weer uit; voldoende winterhard dus. Het lijkt ook een geschikte plant voor op het balkon.
