De nationale bloem van Chili. Al gekweekt door keizerin Joséphine en zelfs naar haar vernoemd: Lapageria.
 |
| Lapageria rosea ‘Superba’ met veelbelovende bloemen |
|---|
Een slingerende klimplant uit de bossen van Chili. Nog geen veel geziene plant, maar hij zal ongetwijfeld menige serre, balkon of terras in de zomer gaan sieren.
Eén van de botanici van keizerin Joséphine (1763 – 1814), vrouw van keizer Napoleon, bracht de struik uit Chili voor haar mee. De keizerin was een groot liefhebster van exotische planten. De struik had nog geen naam en – zoals veel gebeurt – gaf zij er haar eigen meisjesnaam aan: Tascher de la Pagerie. In het Latijn werd de struik Lapageria gedoopt.
Helaas is de struik niet winterhard en moet daarom binnen overwinteren. Aan de overwinteringstemperatuur wordt geen onmogelijke eis gesteld: minimaal 10° C., zodat de struik bij iedereen de winter kan doorkomen. De struik is een slingerende klimplant. Niet zelf hechtend of z’n weg zoekend, maar hij moet geholpen worden met een raamwerk, waarlangs de stengels geleid kunnen worden.
 |
| Lapageria is een snelle klimmer |
|---|
Als Lapageria het erg naar de zin heeft, wordt hij flink hoog.
Lapageria
is een snelle klimmer in het land van herkomst. Daar bereikt de plant een hoogte van minstens acht meter. Hier is een hoogte van drie meter heel mooi. Lapageria behoort tot de familie van de Philesiaceae. De struik is groenblijvend, mits de luchtvochtigheid in de zomer voldoende is. In een serre is de plant uitstekend op z’n gemak; daar is de temperatuur goed in de hand te houden. Bij een temperatuur lager dan tien graden gaat de struik sukkelen en kan dan de bloemknoppen verliezen. Lapageria kan het beste in de halfschaduw worden gehouden. Morgenzon is prima. Lapageria
heeft de naam een niet gemakkelijk te houden klimstruik te zijn. Toch blijkt dat mee te vallen. Als de grond uit bladhoudende grond bestaat en permanent vochtig wordt gehouden, groeit en bloeit de struik uitstekend. De enige eis is dat de grond beslist niet droog mag worden. Lapageria
bloeit vanaf het begin van de zomer tot zeker het einde van de herfst. Er zijn momenteel één soort en twee variëteiten: Lapageria rosea, Lapageria rosea ‘Superba’ en Lapageria var. albiflora. Wie het voor het kiezen heeft, kiest ‘Superba’. De bloemen zijn groter dan die van de soort. In bloemkleur ontlopen ze elkaar nauwelijks: rozerood, rood of roze. Alleen var. albiflora is zuiver wit van kleur. Zodra de knoppen zich ontwikkelen, is dit fantastisch om te volgen. Bloemknoppen ontwikkelen zich boven een bladoksel en zijn in het begin bruin. Weer later staan de bloemknoppen op lange stelen en hebben de knoppen een warm oranje kleur. In bloei hebben de bloembladen een waslaagje over zich. Ze zien er oneigenlijk uit of lijken te zijn gemaakt voor een wassenbeeldenmuseum. Lapageria kan na de bloei worden gesnoeid. Alleen fatsoeneren is dan aan de orde. Bij een dichte klimstruik worden drie tot vijf opgaande stengels aangehouden; de rest kan worden weggesnoeid. Wanneer er maar één stengel is, dan deze met de helft van de lengte inkorten om zijscheuten te laten ontwikkelen. Zwakke scheuten altijd als eerste verwijderen. Sterke snoei is de ondergang van deze klimstruik.
De bloembladen hebben een wasachtig laagje over zich
