Naast het bestaan van ‘Jan Salies’ zijn er onder de salies diverse variëteiten, waarvan u waarschijnlijk nooit hebt vermoed, dat ze zo sprekend konden zijn. Het verband met een ‘Jan Salie’ is in dit verband de gulzigheid, waarmee salie vocht uit de bodem opneemt.
 |
| Salvia officinalis ‘Icterina’ is een bescheiden, bonte variëteit |
|---|
In de volle zon kan de plant weleens slap gaan hangen als hij niet tijdig vocht kan opnemen. De plant maakt dan inderdaad een wat slome indruk. Salie kan in de border tussen andere vaste planten worden gezet. De associatie met een kruidentuin heb je dan absoluut niet.
Salvia officinalis, echte salie of keukensalie, is een decoratieve, kort levende plant. De herkomst van de plant ligt in Spanje, de Balkan en Noord-Afrika. Van oudsher een veel gebruikt keukenkruid in salades, om aroma te geven aan kaas en ook wel gebruikt in combinatie met zuurwaren. De geneeskrachtige of vermeende geneeskrachtige werking heeft betrekking op neusverkoudheid, mond- en keelaandoeningen. De onderkant van de bladen is lichtdonzig behaard, grijsgroen van kleur en bij kneuzing sterk aromatisch. De bovenzijde is vooral rimpelig. De plant wordt zestig tot tachtig centimeter hoog.
Salie groeit het beste op een humusrijke grond, die vocht permanent kan vasthouden. In de volle zon wil de plant, zoals gezegd, nogal slap gaan hangen. Een plaatsje in de halfschaduw tot schaduw komt dan ook beter gelegen. De gewone soort Salvia officinalis heeft groen blad, maar er bestaat een aantal aantrekkelijke variëteiten, die niet misstaan in de sierborder.
Salvia officinalis ‘Purpurascens’ heeft grijsgroene bladen met een purperen gloed. Bloemen zijn lichtpaars.
Salvia officinalis ‘Tricolor’, bonte vorm met randen in de tinten crème en roodachtig. Overige bladdelen mooi lichtgroen van kleur.
Salvia officinalis ‘Icterina’, eveneens bont maar goudgerand.
Salvia officinalis ‘Berggarten’, groeit tot dertig centimeter hoog. Heeft grote bladen en blauwe bloemen.
