De zonnekroon en de kompasplant zijn beide lid van het geslacht Silphium en behoren tot de familie van de composieten (Compositae). Silphium perfoliatum is de naam van de zonnekroon en Silphium laciniatum van de kompasplant.
 |
| De bloemen zijn heldergeel |
|---|
Silphium komt van nature voor in Amerikaanse prairies en dan met name in de prairies waar hoge grassen en planten groeien (tall grass prairies). Een zonnekroon en kompasplant bereiken een respectabele hoogte van respectievelijk circa tweeëneenhalve en drie meter; bijna de hoogte die zonnebloemen halen. De bloemen van Silphium lijken een mini-uitgave van de zonnebloem zonder afbreuk te willen doen aan de fraaie bloemen daarvan.
Je kijkt letterlijk op tegen de hoge stengels, waarop de bloemen zich in juni tot en met september zich ontwikkelen. De bloemen komen aan vertakte stengels, iets waar het geslacht om bekendstaat. Stengels met tien tot twintig bloemen is geen zeldzaamheid. De stengels zijn stevig, staan mooi rechtop en zijn vierkant van vorm. Aan de stengels bladen, die sterk ingesneden zijn en in jonge toestand iets weg hebben van een chrysantenblad.
Silphium is vooral geschikt voor toepassing in een diepe border op de achtergrond.
 |
| Silphium perfoliatum wordt hoger dan manshoog |
|---|
De bloemen van Silphium laciniatum staan om en om langs de stengel, terwijl het blad – heel typisch – van de zon afgewend staat. Het blad is zeer diep tot aan de hoofdnerf ingesneden. De bladen van Silphium perfoliatum staan tegenovergesteld langs de stengel en zijn aan de voet met elkaar vergroeid. Silphium terebinthinaceum heeft bladen aan de voet van de plant staan. Dit zijn wortelstandige bladen en nogal grof van uiterlijk. Deze plant heeft ook sterk vertakte bloemstengels en wordt tot tweeëneenhalve meter hoog en zeker een meter breed.
Silphium verlangt een plaats in de volle zon. De grond moet humeus of zavelachtig zijn en permanent vocht kunnen vasthouden. De plant kan door scheuren in najaar of aan het begin van het voorjaar worden vermeerderd.
