Als u in het vroege voorjaar door de eerste lentezon naar buiten wordt gelokt, zult u ongetwijfeld uw blik over uitgestrekte weiden laten dwalen op zoek naar kleuren tussen het nog geelgroene gras. Koeien staan zo vroeg in het voorjaar nog niet in de wei als
 |
| Een pinksterbloem bloeit zuiver wit of vrijwel roze |
|---|
pinksterbloemen spaarzaam bijeen hun witte of witroze bloemen tentoonspreiden. De pinksterbloem is op veel plaatsen aan het verdwijnen. In vroeger tijden kleurden pinksterbloemen vochtige laagveengebieden wit, tegenwoordig moet je ernaar zoeken.
De pinksterbloem, Cardamine pratensis, is een soort veldkers; pratensis betekent ‘in het veld voorkomend’. Kenmerkend voor dit geslacht is, dat rijpe zaden bij aanraking wegschieten. Dat is in mindere mate van toepassing op de pinksterbloem. Die laat zijn zaad gewoon vallen. De reden dat de pinksterbloem aan het verdwijnen is, heeft vooral te maken met milieuomstandigheden: de nodige biotoop – een vochtig veenachtige of leemachtige ondergrond, die niet wordt verstoord door (over)bemesting – wordt steeds schaarser. De veldkers behoort tot de familie van de Brassicaceae (Cruciferae). De pinksterbloem komt voor in Groenland, het noorden van het Amerikaanse continent, grote delen van Europa en het noorden van Azië.
Een pinksterbloem is bepaald geen plantje, dat je zomaar even bij een tuincentrum koopt. Het is meer een plant, die door liefhebbers van een natuurlijke vegetatie kan worden aangeplant langs de randen van natuurlijke vijvers en in vochtig bos. Speciale kwekerijen kunnen planten of zaad leveren. De gekweekte soort ‘Floro Pleno’ is redelijk goed verkrijgbaar. ‘Pinksterbloem’ doet veronderstellen, dat de bloei gelijk valt met Pinksteren, maar meestal is de plant dan al vrijwel uitgebloeid. Het is wel een van de eerste (wilde) planten, die zich bloeiend in het voorjaar aandient. Globaal bloeit de pinksterbloem vanaf begin april tot in juni. De bloemen staan in overwegend witte trossen, maar ook lila, paarswit, purper of violet komt voor.
De stervormige bloem van de pinksterbloem bestaat uit vier kroon- en kelkbladen. Ze staan symmetrisch en radiaal op een steeltje. In het midden staan zes meeldraden, die de stijl met twee stempels omgeven. De bladvorm is veervormig oneven, ze staan verspreid langs de stengel of in rozetvorm. Een pinksterbloem groeit uit een wortelstok en is overblijvend.
De plant wordt tot dertig centimeter hoog en steekt met zijn bloemen net boven de gemiddelde hoogte van het grasland uit. Tegen de avond sluiten de kelkbladen zich en buigen de bloemen het moede hoofd. Tegen het krieken van de dag ontwaken de bloemen weer langzaam uit een diepe slaap.
