Oranjekers wordt de boom Idesia polycarpa in het Nederlands genoemd. Het oranje slaat maar op een bepaalde periode, wanneer vrouwelijke bomen hun zaden in trossen tentoonspreiden. De zaden verkleuren van diepgroen, via geel en oranje naar rood. Daarmee hebben we een van de kwaliteiten van deze prachtige boom te pakken. Zeker zo opvallend zijn de grote bladen aan de karmijnrode stelen.
 |
| De besvruchten van de oranjekers zijn wel drie centimeter groot |
|---|
De oranjekers zie je niet vaak, maar is beslist de moeite waard om in een middelgrote tuin te hebben.
Toevallig liep ik bij een bezoek aan een boomkwekerij tegen de oranjekers aan. Voor mij een eerste vis-à-vis met deze boom. In ons klimaat wordt de boom niet bijzonder hoog. Meestal beperkt de hoogte zich tot zo’n tien meter. Een oranjekers heeft een breed kegelvormige kroon, die bij een hoogte van tien meter niet breder is dan zo’n zes meter. De ‘lappen’ van bladen vallen je meteen op. De bladen zijn zo’n vijftien centimeter lang en tien tot twaalf centimeter breed. Ze zitten aan lange en fraai gekleurde stelen. De bladvorm is hartvormig en de randen zijn – lijkt het – flink met een grove zaag bewerkt. De takken geven een wat kale indruk, maar dit wordt zeker goedgemaakt door de imposante bladen.
Idesia behoort tot de orde van de vioolbloemigen (Violiflorae) en het geslacht van de Flacourtiaceae.
 |
| Idesia heeft grote en mooie bladen |
|---|
Deze bladverliezende boom komt van nature voor in het midden en westen van China; daarbuiten in Korea en Japan. Het is een tweehuizige boom, dus als u vruchten wilt zien zult u zowel een mannelijk als een vrouwelijk exemplaar moeten kopen. De vruchten worden niet door vogels opgegeten. Een oranjekers bloeit in mei – juni met geelgroene bloemen in hangende pluimen. De bloemen zijn licht geurend.
Een oranjekers groeit het beste op een neutrale tot lichtzure, humusrijke of zavelige grond. Plant de boom in de halfschaduw of volle zon. Een plaats in de volle zon valt te prefereren, omdat dan de takken met name goed afrijpen voor de vorst invalt. Snoei een oranjekers zo min mogelijk. Het levert veel slappe scheuten (waterlot) op. Na sterk insnoeien van de takken komen er geen goede gesteltakken (hoofdzijtakken) voor terug.
