Berghanevoet komt op vrijwel iedere grond voor, mits deze kalkrijk is en matig vochtig. Zoals de naam al aangeeft: een plant, die in de bergen groeit. Het is een giftige plant (alle delen), zodat je er maar beter vanaf kunt blijven. Vooral in de Noord-Alpen is de plant vrij vaak te zien op almen op goede grond.
Ranunculus montanus (Ranunculaceae) groeit graag in gezelschap van de voorjaarsgentiaan.
 |
| Berghanevoet groeit op kalkrijke grond |
|---|
De hoogte van de plant kan sterk variëren naargelang de bodemsamenstelling. Minimaal wordt berghanevoet 8 centimeter hoog en maximaal zo’n 50 centimeter. Berghanevoet of bergranonkel bloeit vanaf april tot halverwege augustus. De kelkbloemen hebben een diepgele kleur en staan op ronde, massieve, bruinrode stengels. Er staan 1 tot 3 bloemen op een bloemstengel. De kelkbladen zijn fijnbehaard, de kroonbladen zijn glanzend en onbehaard. Glanzende bladen ontspruiten vlak boven de grond en zijn drie- tot vijfdelig. De bladvorm is verkeerd eivormig en de bladrand is getand en zwak behaard. De bladstengels zijn massief met daaraan 1 tot 2 diep elliptisch of lancetvormig gedeelde, zittende stengelbladen. Ranunculus montanus komt in de bergen voor tot op een hoogte van 2.800 meter.
Van Ranunculus montanus bestaat een variëteit, die geschikt is voor de tuin. Ranunculus montanus ‘Molten Gold’ vormt een compacte pol, is overblijvend en zeer winterhard. De plant wordt tot 15 centimeter hoog en 10 centimeter breed. De bladen zijn rond van vorm en driedelig gelobd. De plant bloeit met donkergele bloemen aan het begin van de zomer.
