Je hoeft geen schapen in de tuin te houden om toch klaver te hebben in je sortiment.
 |
| Klaver (Trifolium rubens var. alba) |
|---|
Deze witbloeiende klaver is de moeite waard. Voor kalkrijke grond, zandig of kleiachtig, is deze klaver geschikt. Zijn wilde broer Trifolium rubens bloeit met paarsachtige, rolronde bloemen. De wilde soort heet dan ook purperen klaver. De hier beschreven klaver is een overblijvende vaste plant en geliefd bij bijen en hommels.
Er zijn heel veel soorten klaver en klaverzuring. De meeste soorten zijn geschikt om schapen en konijnen hun buik mee te laten vullen. De klaver op de foto hiernaast (Trifolium rubens var. alba) wordt door konijnen ook niet versmaad. Wie in een konijnenrijke omgeving woont,
 |
| Deze klaver wordt tot 60 centimeter hoog |
|---|
kan deze klaver beter niet in de tuin planten. Woont u in een omgeving waar deze kortoren al lang geleden zijn afgereisd naar een meer geschikte woonomgeving, dan kunt u deze sierlijke klaver zeker eens proberen. Tenzij u niet gediend bent van andere nijvere beesten, zoals hommels en bijen. Deze witte klaver lokt ze met heerlijke honing en stuifmeel.
De bloemhoofden van deze klaver zijn 7 tot 8 centimeter hoog en ten minste 3 tot 4 centimeter dik. In juni – juli verschijnen de aanvankelijk groene bloemhoofden, die naar wit verkleuren. De bloei verloopt van onderen naar boven. Het blad is drietallig, frisgroen van kleur en gaafrandig.
Bij langdurige neerslag heeft deze klaver de neiging om te vallen. Steunen van de plant(en) is nodig, omdat deze klaver op vrij slappe stengels groeit. Na regen komt zonnenschijn, klaver richt zich dan weer op. Fraai is dat regendruppels als parels op en aan de bladen blijven hangen.
