Een echte voorjaarsbloeier is vogeltje-op-de- kruk. In maart en april bloeien tapijten vol met opvallende – luciferachtige – bloemen boven mooi gedeeld blad. Die luciferachtige bloem bestaat uit een naar achteren gespoorde kelk.
 |
| Corydalis solida |
|---|
De bloemen staan in korte tuilen. De plant wordt zo’n 20 cm hoog en groeit alleen op een zeer humusrijke, permanent vochtige grond in de schaduw of halfschaduw.
Het vogeltje-op-de-kruk of de vingerhelmbloem (Corydalis solida) is nauw verwant aan de helmbloem (Corydalis cava, holwortel). Het verschil bestaat er voornamelijk uit, dat de knollen en stengels massief zijn in tegenstelling tot de holwortel, waarvan de stengels en knollen juist hol zijn. Op het noordelijk halfrond komen de planten veel als heemplant voor, maar de meeste soorten zijn te vinden in de gebergten van Oost-Azië. Naast vaste planten komen van dit geslacht ook éénjarigen voor. Het vogeltje-op-de-kruk is bij uitstek geschikt voor een bostuin of onder een heesterbeplanting. De plant wordt vermenigvuldigd door scheuren of delen.
 |
 |
 |
||
| zalmrood | blauw | wit |
|---|
De stengels van het vogeltje-op-de-kruk zijn 20 tot 25 centimeter lang en bezitten slechts 2 tot 3 bladen. Het onderste blad is een wortelblad. De plant blijft iets kleiner dan de helmbloem. Het leuke van het vogeltje-op-de-kruk is, dat de zaden door mieren worden verplaatst. Daar staat tegenover dat her en der planten kunnen opschieten, ook daar waar je ze niet wilt hebben. Onder zaailingen komt veel variabiliteit voor, dat wil zeggen dat zowel verschillen in bladvorm en bloemkleuren kunnen optreden.
De naam vogeltje-op-de-kruk dankt de plant aan het beeld dat een bloem aan de stengel oproept, namelijk dat van een wegvliegend vogeltje. De plant behoort tot de familie van de duivenkervelachtigen (Fumariaceae).
