Viburnum rhytidophyllum

Je moet wel houden van deze Viburnum. Een wat stijfjes omhoog groeiende struik met lange bladeren, die een ezel niet zouden misstaan. Vooral tijdens vorst hangen de overigens groenblijvende bladeren van deze struik er wat slapjes bij. Het is de struik dan aan te zien dat hij staat te kleumen van de kou.

V. rhytidophyllum bloeit in grote schermen

Buiten het winterseizoen hangen de bladeren er wel wat beter bij, maar je zou toch denken dat de struik gebukt gaat onder psychische zorgen. Wie nog op zoek is naar een baken voor als z’n tuin overdekt is met een laag sneeuw, vindt houvast in deze struik.

Viburnum rhytidophyllum is er één van de vele soorten van dit geslacht. In Centraal- en West-China groeit deze struik langs de randen van bossen en op open plaatsen. Het is een snel groeiende struik, die een hoogte van drie tot vijf meter kan bereiken. De omvang houdt vrijwel gelijke tred met de hoogte.

V. rhytidophyllum wordt bijna even breed als hoog

De struik is geschikt voor humeuze of zavelige, kalkrijke grond op een plaats in de halfschaduw tot volle zon. De struik is niet alleen geschikt als solitair, maar ook om voor de randen van bosachtige beplantingen of heesterbeplantingen te worden gebruikt. De tweede naam, rhytidophyllum betekent zoveel als ‘met rimpelig blad’. Het lange blad is donkergroen en diep generfd. De bovenzijde is glanzend groen en de onderzijde grijsbruin viltig behaard.

Vanaf mei tot en met juni bloeit de struik met crèmegele kleine bloemen in grote platte tuilen. De bloemen worden in het najaar al aangelegd en overwinteren in tuilen aan de uiteinden van de scheuten. Na de bloei komen er na bevruchting eerst glanzend rode ovale bessen, daarna worden de bessen zwart.
Voor bevruchting is het nodig dat meer struiken in elkaars nabijheid staan. Viburnum behoort tot de kamperfoelieachtigen (Caprifoliaceae).

De struik moet zo min mogelijk worden gesnoeid. Mocht de struik minder gaan bloeien, dan is verjongingssnoei nodig. In dat geval wordt de helft van het aantal oude stengels aan het einde van de winter verwijderd. Eén of twee jaar later worden de resterende oude stengels verwijderd. De struik zorgt geregeld voor nieuwe uitlopers vanuit de basis.

Andere soorten