Scheefkelk is groenblijvend

Boeken besteden maar weinig aandacht aan de scheefkelk of scheefbloem, zoals deze vaste plant ook wel wordt genoemd. Het is in feite een probleemloos groeiende en bloeiende plant.

Een mooie bodembedekker, die vooraan in de border het beste tot zijn recht komt

In veel tuinen is scheefkelk (Iberis sempervirens) dan ook aangeplant. In april tot eind mei is de plant overdekt met een zee aan kransvormige witte bloemen. Iberis behoort tot de familie van de kruisbloemigen (Cruciferae). Er zijn diverse variëteiten van te koop. Sommige daarvan groeien compact, andere groeien sterk uit.

De Nederlandse naam scheefkelk is ontleend aan de opbouw van de bloem. Van de vier kroonbladen zijn er twee groot en twee klein, waardoor er een ietwat scheve bloemopbouw zou zijn. Iberis sempervirens (semper = altijd, virens = levend, groen) is een groenblijvende, half heesterachtige plant. De stengels en blaadjes zijn groen. Naarmate de stengels ouder worden verkleuren ze naar crèmegrijs.

Is de bloem echt wel zo scheef als wordt gezegd?

Typerend voor de stengels zijn de groeiringen. Het lijkt net of er een reeks van ringen boven elkaar ligt.

De blaadjes zijn vlak en lancetvormig met een gave rand. Aan het einde van de bloei krijgen de bloemen een grauwbruinige sluier. Dan is het tijd om de bloemen met hun lange stengels eruit te knippen. Om de plant jong te houden worden de nieuw gegroeide scheuten met de helft ingekort. Soms bloeit scheefkelk (ook na inkorten van de scheuten) nog een tweede keer in augustus. Wie uitgebloeide bloemen aan hun lot overlaat, kan in augustus – september de crèmewitte vruchten zien, die als lovertjes in een krans zitten; Het zijn hauwvruchten. De zaden kiemen snel na uitzaaien. De scheefbloem wordt meestal vermenigvuldigd door scheuren, afleggen of stekken.
De scheefbloem groeit zowel in de volle zon als in de halfschaduw. De plant is geschikt voor in de border, in rotstuinen en op het balkon.

Variëteiten