Enkianthus is een prachtig bloeiende struik, zeker als hij het volwassen stadium heeft bereikt. De bloei bestaat uit trossen urnvormige klokjes. In de winter is de struik kaal, maar het is één van de vroegst uitlopende struiken. Vanaf half mei tot ver in juni wiegen de klokjes het begin van de zomer in.
Van Enkianthus zijn zo’n tien soorten bekend. Toch worden er in Nederland meestal maar twee soorten en een variëteit van aangeboden. De bakermat van
 |
| De citroenkleurige bloemklokjes van Enkianthus campanulatus zijn op het uiteinde roodbruin gestreept |
|---|
de struik ligt in Zuid-Oost-Azië en Japan. In bergbossen op zure gronden is de struik daar inheems. De struik is verspreid over het westen en zuiden van China. De struik is goed te gebruiken in heidetuinen en bosrijke tuinen. Als de grond maar flink zuur is. Het is beslist geen struik die in de volle zon tot volle pracht komt. Een dak met gefilterd zonlicht is het meest te verkiezen. Enkianthus behoort tot de familie van de heideachtigen (Ericaceae).
Enkianthus is een bladverliezende struik tot circa drie meter hoog. De bladeren zijn eirond tot elliptisch-eirond van vorm. Soms zijn de bladeren aan
 |
| Bloemen van Enkianthus hangen aan lange stelen in dichte trossen in lagen aan de struik |
|---|
onder en/of bovenzijde licht behaard en langs de randen licht getand tot fijn gezaagd. De bladeren drommen vooral samen op het einde van de jonge scheuten.
In het najaar verkleuren ze in een schitterende oranje tot dieprode tint. De groeiwijze van de struik is vrij open. De bloemen staan gelaagd in de struik. Een typisch kenmerk van ook de opbouw van de gehele struik.
Enkianthus bloeit vanaf half mei tot ver in juni. Vanaf augustus zijn bruine, min of meer ovale vruchten te bewonderen. Van de fraaie urnvormige bloem is daarin niets meer terug te vinden. De trossen met vruchten drukken op dat moment een zwaar stempel op het uiterlijk van de struik. Pas na enkele
 |
| In de nazomer krijgt Enkianthus bruine vruchten in trossen |
|---|
nachtvorsten vallen de rijpe trossen van de struik af. Enkianthus kan worden gezaaid of gestekt. De resultaten zijn niet denderend te noemen.
Enkianthus chinensis lijkt in bouw en blad sprekend op Enkianthus campanulatus. Het enige verschil is dat de bloemen meer geelgroen zijn en de rozerode adering op de bloemen nauwelijks ‘spreekt’. De struik wordt tot wel zes meter hoog en stelt dezelfde eisen aan grond en standplaats als Enkianthus campanulatus.
Snoeien
Enkianthus hoeft niet na elke bloei te worden gesnoeid. Wie de struik in een zekere omvang wil houden, moet de struik na de bloei snoeien. De struik verdraagt snoeien goed.
 |
| Enkianthus chinensis wordt heel weinig te koop aangeboden |
|---|
Bij verjongingssnoei worden de scheuten tot de gewenste lengte ingekort boven één of meer zijscheuten met bladeren eraan. Meer is niet nodig.
Soorten
Wie een opvallender bloemkleur wenst, kan op zoek gaan naar Enkianthus campanulatus var. palibinii. Deze variëteit heeft een meer steenrode dooradering van de bloem. De dooradering is zo sterk, dat de bloem wel helemaal steenrood lijkt te zijn. Heel zelden is Enkianthus cernuus rubens te koop. De bloemen van deze struik zijn dieprood, maar betrekkelijk klein van omvang. Deze struik wordt tot 3 meter hoog.
