Het natuurlijke verspreidings- gebied van de avocado (Persea americana) is tropisch Midden- en Zuid-Amerika. Wat zoal bij de groenteman aan avocado te koop is, komt meestal uit Israël of Afrika. De avocado is rijk aan eiwit en het vetpercentage is ook hoog. Een avocado kan zo worden gegeten of als bestanddeel van guacamole.
 |
| De avocado heeft diepgroene, elliptische bladen |
|---|
De pit van een avocado kiemt gemakkelijk.
Een avocado (familie van de Lauraceae) wordt van nature een flink hoge, tot wel twintig meter hoge boom. Het is een snelgroeiende boom, die er op zich niet fraai uitziet. Het hele jaar door dwarrelen bladen af of zitten er wel bruine bladen aan. Na het eten van de vrucht kan deze in voedzame, goed water doorlatende grond worden worden gelegd, waarna de pit snel ontkiemt. De aarde moet permanent vochtig worden gehouden, anders kiemt de plant niet. De harde bolster om het vruchtbeginsel moet eerst verweken, waarna de kiem naar het licht kan groeien.
De avocado bloeit met kleine onbetekenende, groenachtige bloemen. De bloemen staan in de bladoksels. Ze zijn eenslachtig en brengen na bestuiving een peerachtige vrucht voort. Voor een goede vruchtzetting zijn twee exemplaren nodig, hoewel de avocado zelfbestuivend is. De avocado is een bedektzadige (Angiospermae). Er zijn meer soorten (circa 150) van het geslacht Persea bekend. Er zijn bijvoorbeeld Aziatische stammen en stammen, die op de Azoren voorkomen. Persea indica groeit op grote schaal op Canarische Eilanden en wordt daar commercieel geteeld. Daar vandaan komt ook de ‘zwarte’, de avocado die ook wel ‘hass’ wordt genoemd.
 |
 |
 |
||
| Groene avocado | Opengesneden avocado | Zwarte avocado |
|---|
Er zijn dus twee soorten avocado te onderscheiden: de zwarte of hassavocado met een bobbelig en ribbelig oppervlak met geel vruchtvlees en de groene, die een overwegend gladde schil heeft met geelgroen vruchtvlees. De rijpheid van avocado’s is te controleren door het vruchtvlees bij de steel licht in te drukken. Als het zacht is, is de avocado rijp. De avocado werd vroeger vanwege het hoge vetgehalte van het vruchtvlees ook wel boterpeer genoemd. Andere namen zijn krokodillenpeer of alligatorpeer, afgeleid van het uiterlijk van de vrucht.
De oorspronkelijke naam, die de Azteken aan de vrucht gaven, was alvucate, maar deze naam werd te moeilijk gevonden. Avocado’s worden voornamelijk als groente gegeten bij hartige gerechten vanwege de wat nootachtige smaak. Het is een belangrijk bestanddeel van guacamole; een mengsel van avocadopuree, ui, groene peper, citroensap en een beetje tabasco. Dit wordt in Mexico als bijgerecht bij tortilla’s geserveerd.
Aan de lucht blootgesteld vruchtvlees verkleurt heel snel naar bruin. Avocado’s moeten dus kort voor gebruik worden bereid. Besprenkel het vruchtvlees met citroensap. Dit gaat het bruin worden van het vruchtvlees tegen. Stukjes van een avocado zijn ook uitstekend te combineren in een salade.
Hoewel de vrucht van een avocado gemakkelijk ontkiemt, wordt die voor de commerciële teelt voornamelijk door stekken of enten vermeerderd. Een avocado kan in ons klimaat in de zomer buiten worden gehouden. Houd de plant in het najaar en de winter binnen bij een gematigde temperatuur. Let erop, dat de grond permanent vochtig is.
