Ik zag het meteen al: die plant had ik eerder gezien. In Zuidwest-Ierland nota bene in een voor het publiek opengesteld landgoed. Nog niet eerder was ik loodkruid tegengekomen in een kwekerij. Het is een gezond ogende, bodembedekkende plant, die pas in de late nazomer bloeit. In Amerika zie je deze plant op grote schaal in tuinen; ’t is daar net zo gewoon als klimop bij ons.
Loodkruid, Ceratostigma plumbaginoides, komt niet alleen als tuinplant voor; het is ook verwilderd in Italië en Frankrijk te vinden.
 |
| Loodkruid heeft kobaltblauwe bloemen die uit bundeltjes te voorschijn komen |
|---|
Oorspronkelijk is de plant uit Noord-China geïmporteerd. In gematigde zones groeit en bloeit de plant op z’n best.
Het is een plant die goed tegen droogte kan; de bodem moet dan wel lemig zijn of uit kalkrijk zand bestaan. In de naherfst moet de plant met een dunne mulchlaag worden toegedekt. Nog jong is loodkruid licht vorstgevoelig. Oudere planten die al wat langer op hun plek staan, lijden nauwelijks onder de vorst. Loodkruid moet wel op een zonnige plaats worden geplant. Omdat loodkruid zo goed tegen droogte kan, is het goed te gebruiken op hogere gedeelten in een rotstuin en vooral ook in een bak die aan de gevel is gemetseld. Je ziet wel van die huizen uit de jaren dertig, waarbij dat vaak het geval is. In een bak op het balkon zal het ook goed kunnen. Veel van loodkruid bij elkaar steelt de show. Een lastige plek in de tuin of een helling, die door droogte wordt geteisterd, leent zich er goed voor om deze bodembedekker eens te proberen.
Rood met blauw
In september begint loodkruid te bloeien. Het blad begint dan met de verkleuring van groen naar rood. De stengels hebben al vanaf het uitlopen een rode gloed. Een mooiere combinatie is nauwelijks voorstelbaar. Het aardige van loodkruid is nu eenmaal dat de bloei zo laat komt. Op een moment dat de meeste vaste planten er zo’n beetje de brui aangeven, begint de bloei van loodkruid en dan ook nog eens in combinatie met een fraaie herfstkleur.
De bloemen zijn diepblauw met het frisse, intense blauw van gentiaan. De bloemen zitten in bundels bij elkaar. Het kelkblad is violetkleurig. Zodra de bloem gaat bloeien, groeit hij op een lang rozerood buisje uit het bundeltje. De bloei loopt door tot ver in oktober.
Het blad is omgekeerd eirond van vorm en fijn gewimperd. De plant wordt 30 – 50 cm hoog en zo’n 45 cm breed. De breedtegroei komt uit de kruipende wortelstok(ken). Vermeerdering door scheuren of stekken. De gescheurde scheuten komen het volgende jaar pas goed tot ontwikkeling.
Loodkruid is goed te combineren met o.a.: schoenlappersplant (Bergenia), vetkruid (Sedum spurium), palmlelie(Yucca), lampenpoetsersgras (Pennisetum), ezelsoor (Stachys byzantina), aardorchidee (Bletilla striata ‘Albostriata’), kuiflelie (Eucomis comosa) of Phlomis tuberosa.
