Jazeker, op sommige plaatsen groeit Cichorei in bermen en op dijken. Door z’n bleekblauwe bloemen zien heel wat bermen er in de zomer fleurig uit.
 |
| Cichorei bloeit azuurkleurig blauw |
|---|
Het ziet ernaar uit, dat de plant in steeds meer situaties weer een kans krijgt om te groeien en te bloeien.
Cichorei is een composiet met de mooie naam Cichorium intybus (het Latijnse woord intybus is waarschijnlijk afgeleid van het Arabische woord hendibeh, evenals endivia: andijvie). Het is absoluut de wilde vorm van Brussels lof/witlof. Van de gedroogde en gemalen wortels wordt namaakkoffie gebrouwen. Andijvie (Cichorium endivia) is de meest naaste soortgenoot van wilde cichorei, maar die is niet in het wild te vinden.
Geen tuinplant
Wilde cichorei komt niet overal voor. Droge, kalkrijke zand- en kleiige gronden zijn de biotoop waar de plant meestal wel is te vinden. Aan zogenoemde bermmemgsels wordt vaak ook cichorei toegevoegd. Juli en augustus zijn de maanden dat de plant bloeit. Helaas worden in augustus (weg)bermen en dijkhellingen gemaaid en verdwijnen dan vaak de in bloei staande planten. Cichorei heb ik nooit tussen het aanbod vaste planten aangetroffen. Het is een overblijvende (vaste) plant. Wie cichorei in z’n tuin wil hebben, zal moeten zaaien.
’s Vanuit de trein, de auto of fietsend de bermen afspeuren, is de andere mogelijkheid om kennis te maken met deze inheemse plant. Je zult ze niet over het hoofd zien: ze worden tachtig tot honderdtwintig centimeter hoog.
 |
 |
|
| Wilde cichorei komt meestal solitair voor, of hooguit in kleine groepjes | De bloemen staan verspreid langs de stengel |
|---|
Bloemen sluiten zich halverwege de dag
Bloemen van cichorei zijn ongeveer drie tot vier centimeter in omvang. De bloemblaadjes zijn aan de uiteinden gekuifd. Centraal in het hart van de bloem staan de blauw (!) gekleurde meeldraden rond de vlak liggende stempel. Na een halve dag sluit de bloem zich om de volgende dag opnieuw open te gaan. Waarom? Ik heb er geen flauw idee van!
