Deze tot 3 meter hoge en wintergroene heester is bij het grote publiek totaal onbekend. In vakkringen geldt deze prachtige struik nog steeds als niet winterhard, maar in de Botanische Tuinen van Utrecht staat hij al meer dan tien jaar op een open plek, zonder daar ooit noemenswaardige winterschade opgelopen te hebben. In de kustprovincies en ook in grote steden kan deze heester gerust het predikaat winterhard krijgen. Op plaatsen waar Azara in de winter aan koude, snijdende
 |
| Geen kelk en kroon |
|---|
oostenwind is blootgesteld, kan een bescherming met een rietmat wenselijk zijn.
In strenge winters kan deze plant een groot deel van zijn blad verliezen zonder daar verder blijvende schade aan over te houden.
Azara dentata (familie: Flacourtiaceae) komt oorspronkelijk uit Chili en is daarmee een van de weinige houtachtige gewassen uit dat gebied, die in ons klimaat buiten gekweekt kunnen worden. Azara dentata heeft blaadjes van enkele centimeters groot en onderscheidt zich daarmee van Azara microphylla, die – zoals de naam al aangeeft – kleine blaadjes heeft. De bloemen van Azara microphylla zijn ook onopvallend en het is daarom merkwaardig, dat juist deze soort iets bekender is en in de betere tuinboeken weleens wordt genoemd.
Azara dentata bloeit in het late voorjaar (mei-juni) met gele bloemen, die voornamelijk uit meeldraden bestaan. Kelk- en kroonbladen ontbreken. Ondanks de afwezigheid van kelk en kroon vallen de bloemen toch van een grote afstand op. In sommige jaren kan de bloei zo rijk zijn dat het blad schuilgaat achter de bloemen. ]
Deze Azara heeft een opgaande groei en vormt een vrij dichte struik. Snoeien is gewoonlijk niet nodig. Als verjongingssnoei wenselijk is, kan dat in april worden gedaan. Houd er dan wel rekening mee, dat de bloei dat jaar veel minder zal zijn.
Deze heester houdt van normale tuingrond, die niet te droog mag zijn. Vermeerderen gaat prima door zomerstek. Het gebruik van stekpoeder is niet nodig. [ Wiert Nieuman, hortulanus Botanische Tuinen van Utrecht
