Maclura is nu niet bepaald een boom die in het gewone sortiment gangbaar is. Je moet er in je tuin wel wat ruimte voor (over) hebben. De boom is in de zomer uitgerust met wat je noemt lappen van bladeren, die veel weg hebben van lindeblad.
 |
| Maclura pomifera regelt met zijn eigen bladeren schaduw op de voet (Parc Ciutadella, Barcelona) |
|---|
Van oorsprong komt de boom uit het warme zuidelijke deel van de Verenigde Staten.
Maclura pomifera, ook osagedoorn genoemd, behoort tot de familie van moerbezieachtigen (Moraceae), waartoe uiteraard ook de moerbei behoort. Het geslacht bestaat naast een aantal bomen uit vooral groenblijvende heesters en klimplanten. Alle hebben ze gemeen dat de twijgen bezet zijn met doornen. Voor de bloei neem je geen soort van Maclura; ze hebben allemaal vrij onopvallende geelgroenwitte bloemen. Als er kruisbestuiving heeft plaatsgehad, ontstaan gerimpelde, lichtgroene vruchten in trossen. Maclura neem je vooral om het decoratieve blad en de grillige verschijningsvorm (habitus).
Maclura wordt tot vijftien meter hoog en zo’n tien meter breed. Het is bij uitstek een boom die een plaats op een groot gazon moet krijgen om z’n charmes te kunnen tonen. Door het gebladerte en z’n parasolachtige kroon is het een prima boom om schaduw te geven. Met een confortabel ligbed onder de boom een prima ambiance om op een zeer warme, zomerse dag een boek te kunnen lezen en van de koelte te genieten. Voor Maclura kan de zon niet fel genoeg schijnen. Het deert de boom absoluut niet. De boom kan op alle gronden worden geplant. Het wortelgestel van de boom is op hoge leeftijd zeer uitgebreid en ze zijn reuze goed bestand tegen langdurige, droge perioden. Voor Maclura hoeft in de zomer de sproeier niet uit de kast.
Wie aan Maclura wil beginnen, zal een lang doorgekweekt exemplaar op de kop moeten tikken. De boom is op jonge leeftijd gevoelig voor vorst. In de beginjaren is het raadzaam de stam te beschermen met isolatiemateriaal, zoals jute zakken of een rietmat. Van de takken van de boom worden bogen gemaakt, omdat die zo buitengewoon taai zijn.
Maclura moet in het begin worden opgeleid tot zuilvormige boom. Naarmate de boom ouder wordt, verdwijnt de groeikracht uit de harttak en zet de groei van de zijtakken sterk in. Dan ontstaat de parasolvormige tot bolvormige kroon. Snoei niet te veel aan de boom. Mocht dit nodig zijn, dan wordt gesnoeid in de rustperiode (late herfst tot begin voorjaar). Let op: het witte melksap van de boom, dat bij snoeien vrijkomt, kan huidirritatie veroorzaken. Draag daarom handschoenen.
Maclura kan ook worden gebruikt als haag; door de doornen aan de twijgen een haast ondoordringbare haag. Plant jonge struiken op een afstand van 50 centimeter onderling. Zo’n haag mag alleen in de winter worden geknipt.
