Delphinium, ridderspoor

Een ridderspoor te zien bloeien is een attractie. Onze ridders houden van een koele tot koude winter en brandende zon in de zomer. Er zijn hoge tot zeer hoog groeiende en bloeiende hybriden onder, maar ook wat lager blijvende.

Delphinium bloeit met vijftallige bloemen en een naar achteren gericht spoor

Een goed doorlatende, maar zeer humusrijke grond bindt de ridders aan huis en wind wordt door ze verafschuwd. Het is niet allemaal lof voor deze ridders. Soms verdwijnen ze van het toneel, omdat ze geveld worden door zoiets simpels als meeldauw.

De ridderspoor behoort tot de groep Ranunculiflorae en in engere zin tot de Ranunculaceae. De ridderspoor komt hoofdzakelijk voor in de gematigde streken van het noordelijk halfrond en een paar soorten zijn te vinden in hoog gelegen delen van Afrika. Er bestaan lage alpinesoorten, eenjarigen en hoog wordende planten. Ridderspoor ontspruit als een langgesteelde toef wortelbladen. De toef verlengt zich tot opgerichte bloemstengels. Bij ridderspoor worden cilindrische, spiraalvormige en vertakte bloeiwijzen onderscheiden. Bloemen zijn vijftallig en dragen de kenmerkende spoor naar achteren.

Vrijwel alle hybriden van ridderspoor hebben als ouder Delphinium elatum. Vooral in Engeland, Duitsland, Californië en Nederland is op grote schaal geëxperimenteerd om goede hybriden te kweken. Delphinium elatum, Delphinium formosum, Delphinium grandiflora en Delphinium cheilanthum hebben als uitgangsmateriaal gediend. Kwekers en kwekerijen zoals James Kelway, Blackmore and Langdon, Watkin Samuel, Frank Bishop, Karl Foerster, Victor Lemoine, Frank Reinelt, Charles Barber en B. Ruys zijn namen op het gebied van de hybridisatie van ridderspoor.
Riddersporen worden ingedeeld in een aantal groepen: Belladonna-hybriden, Elatum-hybriden en ‘Pacific’-hybriden.

Ridderspoor met vertakte bloeiwijze		Ridderspoor met cilindrische bloeiwijze (‘Pacific’-hybride)		Ridderspoor van het Belladonna-type

De Belladonna-hybriden worden tot één meter hoog. Ze groeien min of meer bossig. De Elatum-hybriden worden tussen één tot één meter tachtig hoog. Bloemen verschijnen op lange, meestal onvertakte stengels, in aarvorm. ‘Pacific’-hybriden worden tussen de anderhalve tot tweeëneenhalve meter hoog. Bloemen verschijnen in rechte, onvertakte stijve aren. Binnen al deze groepen zijn veel hybriden bekend, soms goed bestand tegen meeldauw en soms minder goed. Wie ridderspoor koopt, zal altijd alert moeten zijn op meeldauw.

Een ridderspoor is volkomen winterhard.

Hoge riddersporen moeten kunnen ‘leunen’ of aan stokken worden aangebonden. Ze verdienen een beschutte plaats in de border

Gedurende de bloei is het goed om de planten om de twee tot drie weken te bemesten met een vloeibare kamerplantenmest zoals Bio Trissol (ECOstyle) of Miracle Gro (Asef). Plant ridderspoor op een tegen wind beschutte plaats en zorg voor steun, wanneer de bloemstengels omhoogkomen. Zodra witte vlekken op het blad zichtbaar worden (vergelijkbaar met kalkaanslag), dan is er sprake van meeldauw. Bespuit de plant zo snel mogelijk met een schimmelbestrijdingsmiddel zoals Vital en Sulphon (ECOstyle) of Baycor Schimmelmiddel (Bayer). Wie meeldauw niet bestrijdt, zal langzaam maar zeker ridderspoor zien wegkwijnen en is de plant kwijt.

De beste riddersporen