Een erwtenstruik groeit van nature in gebieden van het midden en zuiden van Azië. In die gebieden is het ’s zomers heet en water in de vorm van regen valt er dan maar heel zelden. De struik neemt dus genoegen met een uiterst schrale grond. Hoe de struik desondanks kan overleven, zit ‘m in de opslag van voedsel en vocht in de wortels. Bovendien kan een erwtenstruik de strengste winters vrijwel met gemak overleven.
De erwtenstruik (Caragana) behoort tot de familie van de vlinderbloemigen (Leguminosae). Ondanks dat er ruim tachtig soorten erwtenstruik bekend zijn, worden er maar weinig voor de tuin gekweekt. Caragana arborescens is meestal
 |
| De erwtenstruik (Caragana arborescens) bloeit vanaf halverwege het voorjaar tot aan het begin van de zomer |
|---|
wel te koop. Deze soort is voor het eerst beschreven door de Fransman J.B.A.P. Monnet de la Marck (1744 – 1829). Sinds de eerste introductie (1748) is een aantal variëteiten van deze soort in gebruik. De soort zelf is de hoogst wordende struik of kleine boom van het geslacht. Maximaal kan de struik/boom tot zes meter hoog uitgroeien. Het herkomstgebied van deze struik ligt vanaf Siberië, Mongolië tot in Klein-Azië.
De erwtenstruik is sterk, verdraagt extreme koude en hitte en is daarom een struik waar iedere tuinbezitter mee op safe speelt. De bloei met losse trossen, bleekgele bloemen tussen de lichtgroene bladen, begint halverwege het voorjaar en kan tot aan het begin van de zomer voortduren. Een erwtenstruik bloeit het beste na een zeer koude winter, gevolgd door een warme zomer. Sommige soorten bloeien behalve met citroengele ook met roodachtige tot oranjekleurige bloemen. Na de bloei verschijnen in de herfst geelachtige, lange peulen aan de struik.
Van Caragana arborescens zijn de bekendste soorten en variëteiten:
– C. arborescens ‘Lorbergii’, met lange smalle bladen aan overhangende takken.
– C. arborescens ‘Pendula’, treurvorm met afhangende, groengele takken. Langzame groeier.
– C. aurantiaca, heeft gele bloemen met een oranje vlek. Brede en lage struik, bloeit in mei – juni
Snoeien
De erwtenstruik bloeit op kortloten aan tweejarig hout. Meestal wordt de struik niet gesnoeid. Het is ook niet echt nodig. Aangezien de struik nogal langzaam groeit, moet je blij zijn met scheuten waaraan bloei verschijnt. Snoeien kan wel op jonge leeftijd van de struik worden uitgevoerd. Snoeien is dan vooral gericht op het bevorderen van vertakken en een bossige groei.
