Lente, zomer, herfst en winter volgen elkaar in hun seizoenenritme op. Daar kan de mens nog niet mee manipuleren. De tijdklok tikt geruisloos door. Aan bomen en struiken komen bladeren en bloemen; wat later komen er vruchten aan en nog later vallen de bladeren af, zorgvuldig geregisseerd door veranderingen in de kosmos.
 |
| Prunus ‘Autumnalis’ trekt zich niets aan van sneeuw |
|---|
Nabootsen van de gevolgen van die kosmische veranderingen kunnen we wel. Een stekker in het stopcontact, en hup… we produceren zo maar kou of warmte. Met zo’n ‘simpele’ handeling kunnen we onder andere bloembollen “een reis in de tijd” laten maken.
‘Forceren’ is de vakterm om bloembollen en heesters eerder te laten bloeien dan ze normaal doen. Het geven van een koude prikkel, de dag verkorten of juist verlengen brengt een reactie teweeg bij planten. Planten kunnen zodanig gemanipuleerd worden, dat ze eerder bloemknoppen aanleggen en is het mogelijk om ze te laten bloeien wanneer wij dat willen. Seizoensvervaging, dat wel, want wie wil er nu het hele jaar door witlof of boerenkool eten?
Leuk is het wel om je het hele jaar door te kunnen omringen met jouw favoriete bloemen. Sommige mensen vinden het prettig om chrysanten om zich heen te hebben èn het kan. Anderen verfoeien het en laten zich leiden door gevoelens die zij bij een bepaald seizoen hebben. Hoe het ook gesteld is, een ‘plukje’ voorjaar in de vensterbank eerder dan gebruikelijk mag best geforceerd worden.
Aan de slag dus! Maar hoe? Het eenvoudigste is het om zogenoemde ‘geprepareerde bloembollen’ te kopen. Deze bollen hebben in het bloembollenbedrijf al een koudeprikkel gekregen. Ze kunnen zonder meer worden opgepot of op water gezet worden. Hyacinth, Crocus en Amaryllus zijn de meest gebruikte bollen, die voor dit doel worden aangeboden. Maar zelf forceren is ook goed mogelijk. Bolgewassen laten zich bijna allemaal vervroegen. Als ze maar gedurende een bepaalde tijd een koelteperiode hebben gekregen. Daarna gaat het vanzelf: oppotten, een tijdje in het donker houden tot de bolneuzen zijn bovengekomen; daarna mogen ze de vensterbank op. Een zee van bloemen siert het raam, wanneer je dat maar wilt.
 |
 |
 |
||
| Scilla: Scilla tubergeniana |
Sneeuwklokje: Galanthus nivalis |
Winteraconiet: Eranthis hyemalis |
|---|
Struiken zoals Prunus subhirtella ‘Autumnalis’, Viburnum bodnantense en Viburnum tinus bloeien van nature in de winter en laten zich niet deren door een beetje vorst of een pak sneeuw. Kerstroos is ook zo’n typische vaste plant die graag z’n bloemen door een tapijt van sneeuw showt.
 |
| Sneeuwroem: Chionodoxa |
|---|
 |
| Iris: Iris danfordiae |
Forsythia en Hamamelis zijn aanbidders van de vroege zonnestralen en zijn gemakkelijk te forceren. Om met de kerstdagen bloeiende Forsythia of Hamamelis in huis te hebben moet half november een aantal takken van de struik(en) worden gesnoeid. Plaats deze takken bij een temperatuur van 4 – 6 °Celcius een maand lang in een koelcel – op vaas natuurlijk. Daarna kunnen ze bij kamertemperatuur in twee weken in bloei worden getrokken. De Japanse kwee, Chaenomeles, is ook zo te forceren.
En… mis je een beetje de winter, waaraan je toch vooral de bloei van bepaalde bollen en heesters zou willen afmeten? ‘Sneeuw’ uit een spuitbus is echt wel volop verkrijgbaar. Om het geheel wat realistisch te laten overkomen kan de kamerthermostaat ook wel wat lager gezet worden. Lekker genieten van al dat bloeiende spul. Met de winterjas en de pantoffels aan. Als dat geen echt voorjaarsgevoel is!
